Łąki kwietne można wysiać właściwie wszędzie. Nawet tam, gdzie nie przetrwają trawy.

Najlepiej wybrać odpowiednio skomponowane mieszanki łąkowe dostępne jedynie w profesjonalnych sklepach. Amatorskie mieszanki zawierają często mało kwiatów (2-5 proc.), co powoduje zdominowanie łąki przez ekspansywne gatunki traw.

 

Możemy wybrać między mieszankami jednorocznymi, wieloletnimi albo wykorzystać miks obu rodzajów nasion. Opcją są też łąki wysiewane w połączeniu z nasionami traw. Wszystko zależy od tego, jak szybko chcemy uzyskać docelowy efekt wizualny i na jakie nakłady finansowe możemy sobie pozwolić.

 

1. Rośliny jednoroczne zakwitną w sezonie, w którym zostały wysiane, prezentując pełnię swoich walorów. Taka łąka wymaga jednak corocznego odtwarzania, co jest bardziej kosztowne.

 

2. Decydując się na mieszankę wieloletnią, musimy pamiętać, że pewne gatunki roślin nie zakwitną w pierwszym sezonie wegetacyjnym. Korzystnym rozwiązaniem przy zakładaniu wieloletniej łąki kwietnej jest dodanie do takiej mieszanki 10-15 proc. nasion roślin jednorocznych. Zbyt duża domieszka szybciej rosnących gatunków jednorocznych może zagłuszyć rośliny wieloletnie. Przewagą łąk wieloletnich jest to, że nie wymagają corocznego odtwarzania, co jest tańsze. Przy sprzyjających warunkach atmosferycznych jedyną pracą, jaką trzeba w taką łąkę włożyć, jest koszenie. Mieszanki wieloletnie w przeważającej części składają się z nasion dzikich gatunków roślin, co podnosi ich walor ekologiczny.

 

Możemy też wymieszać nasiona łąkowe z trawami. Podejmując taką decyzję musimy pamiętać, że trawy mogą zaburzyć wzrost roślin łąkowych i w efekcie zdominować kwiaty. Jeżeli wymagana jest domieszka traw, należy użyć gatunków nisko rosnących (np. kostrzewy czerwonej rozłogowej) w proporcji 50:50 i podwoić sugerowaną dla mieszanki normę wysiewu.

 

 

Łąkę jednoroczną najlepiej wysiewać wiosną. Do kiełkowania potrzebne są stale dodatnie temperatury i większa ilość opadów. W przypadku suchej wiosny, podczas wschodów należy zapewnić łące odpowiednią ilość wody.

 

Alternatywą jest siew jesienny. Nasiona przezimują w gruncie i rozpoczną wzrost, gdy pojawią się sprzyjające warunki. Takie rozwiązanie stosuje się ze względu na niektóre gatunki roślin, zwłaszcza wieloletnich, które lepiej kiełkują po przemrożeniu. Jednak stosując siew jesienny, musimy liczyć się z możliwością zdominowania łąki przez trawy i chwasty, które zaczynają kiełkowanie w niższych temperaturach. Dodatkowo wczesne kiełkowanie siewek naraża je na niebezpieczne skutki przymrozków. Siew jesienny wykonujemy gdy temperatura jest niska, ale nie doszło jeszcze do zmrożenia gruntu.

 

Łąkę wieloletnią możemy wysiać w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego. Należy jedynie pamiętać o zachowaniu odpowiedniej wilgotności gleby..

Przede wszystkim powinniśmy sprawdzić pH gleby i jej zasobność w substancje odżywcze. Zbyt duża zawartość azotu w podłożu może doprowadzić do intensywnego wzrostu chwastów i traw, które mogą zdominować wysiane rośliny. Żyzność gleby możemy obniżyć stosując przed wysiewem mieszanek łąkowych siew roślin absorbujących azot (rzepak, gorczyca). Należy wtedy zebrać zieloną masę i zastosować głęboką orkę, żeby doprowadzić do przesunięcia żyznych warstw gleby pod spód.

 

Aby uzyskać najlepszy efekt, przed wysiewem łąki kwietnej należy pozbyć się chwastów. Najskuteczniejszą metodą jest usunięcie wierzchniej warstwy gleby z darnią. Dzięki temu usuniemy chwasty i zmagazynowany bank ich nasion, z którego mogłyby odrastać.

 

Następnie należy glebę spulchnić na głębokość 15-30 cm. W przypadku gdy na tak przygotowanym podłożu ponownie zaczną wyrastać chwasty, możemy je zlikwidować poprzez dodatkowe spulchnienie gleby na głębokość kilku centymetrów.

 

Nie zalecamy natomiast stosowania oprysków herbicydami. Substancją aktywną takich środków jest glifosat. Bezpieczeństwo jego stosowania było wielokrotnie podawane w wątpliwość.

To łatwe. Metoda zależy od wielkości terenu przeznaczonego na łąkę. Łąki kwietne charakteryzują się zazwyczaj bardzo niską normą wysiewu (2-5 g na m2 powierzchni). Dlatego przy dużych obszarach najlepsze efekty przyniesie użycie profesjonalnych siewników.

 

Na mniejszych powierzchniach (do ok. 100 m2) praktyczny będzie siew ręczny — możemy skorzystać z małego siewnika ręcznego albo po prostu wysiać mieszankę z ręki. Przy siewie sugerujemy zastosowanie odpowiedniego nośnika nasion. Materiał siewny należy wymieszać z wermikulitem lub piaskiem, w proporcji 5 l nośnika na każde 50 g mieszanki nasiennej.

 

Dla najlepszego efektu zalecamy wysiew metodą „siania na krzyż”. Obsiewając teren w kształcie kwadratu, połowę materiału siewnego wysiewamy idąc po skosie z jednego rogu działki do przeciwległego, a potem wychodząc analogicznie z drugiego rogu. Obie ścieżki powinny przeciąć się na środku. Przy wysiewie z ręki istotna jest technika — nasiona należy rzucać na glebę zamaszystym ruchem od prawej do lewej strony tak, aby promień rozrzutu wynosił ok. 2 m. Po wysianiu nasion teren należy delikatnie przegrabić i zwałować bądź udeptać. Jeżeli to możliwe, na koniec przyszłą łąkę obficie podlewamy.

 

Jeżeli obsiewamy teren większy niż 100 m2, a nie mamy dostępu do profesjonalnego siewnika, najwygodniej jest podzielić go i obsiewać ręcznie kolejno mniejsze obszary. Taki zabieg pozwoli na uzyskanie efektu równomiernie wysianej łąki.

To zależy. Łąka jednoroczna wzrośnie i zakwitnie w jednym cyklu wegetacyjnym. Dlatego należy powtarzać wysiew nasion na danym terenie co roku.

 

Mieszanki wieloletnie składają się z nasion roślin, które żyją nawet kilka lat. Roślina, która wyrosła, może kwitnąć w tym samym miejscu przez wiele sezonów, a wytwarzane przez nią nasiona będą dawały początek kolejnym pokoleniom. Najważniejsze to zachować terminy i zasady prawidłowego koszenia. Dzięki temu łąka będzie się samoczynnie odtwarzać.

 

Bez względu na to, czy założyliśmy łąkę jednoroczną czy wieloletnią, istnieje możliwość pozyskania z niej nasion do wykonania podsiewu bądź obsiania nowego obszaru. Należy zbierać te kwiatostany, które już przekwitły i uległy zasuszeniu, ale ich nasiona nie zdążyły się jeszcze osypać. Zebrane kwiatostany należy dobrze wysuszyć. Najlepiej zrobić to w osłoniętym miejscu o stabilnej temperaturze i wilgotności. Po wysuszeniu można usunąć puste kwiatostany, a same nasiona przechować do wiosny.

 

Drugim sposobem pozyskania materiału nasiennego jest koszenie w momencie przekwitnięcia wszystkich roślin. Siano należy wtedy pozostawić na kilka dni na ziemi, co umożliwi osypanie się wszystkich nasion. Powstanie dzięki temu bank nasion, z którego skiełkują nowe rośliny, odtwarzając łąkę.

 

Dosiew wykonuje się przy jednoczesnym wzruszeniu gleby grabiami lub wertykulatorem. Ten zabieg zapewni nasionom lepszy kontakt z podłożem i zabezpieczy je przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Na koniec teren należy udeptać lub zwałować.

Licząc koszty należy wziąć pod uwagę dwie pozycje – koszt założenia łąki oraz roczny koszt jej utrzymania. Założenie 100 m2 łąki to ok. 1 500 zł – przygotowanie terenu przez profesjonalną firmę ok. 1 300 zł i zakupiony materiał siewny ok. 200 zł. Dla porównania wysianie trawnika o tej samej powierzchni kosztuje ok. 875 zł – 800 zł przygotowanie i 75 zł nasiona. Założenie trawnika jest tańsze, natomiast jest on znacznie droższy w utrzymaniu.

 

Roczny koszt utrzymania łąki wieloletniej, przy założeniu, że łąka będzie wymagała dwóch koszeń w sezonie i podlejemy ją cztery razy (pierwszy raz przy wysiewie i kolejne trzy razy interwencyjnie), wyniesie ok. 10 zł jeśli zrobimy to sami, lub ok. 110 zł, jeśli do koszenia zatrudnimy profesjonalną firmę. Pielęgnacja trawnika wymaga znacznie większej liczby zabiegów. W ciągu sezonu kosimy i podlewamy teren około dwudziestu razy. Do tego dochodzi trzykrotne nawożenie. To powoduje, że należy liczyć się z kosztem ok. 95 zł, jeśli sami dbamy o trawnik, albo ok. 1.100 zł, gdy opiekę nad nim zlecimy profesjonalistom.